Nie ma ptaka lepiej przystosowanego do lotu niż jerzyk. Jego budowa, fizjologia sprawiają, że ten niewielki ptak właściwie nigdy nie musi lądować! Żywi się owadami chwytanymi w locie. Pije krople deszczu złapane w powietrzu, Również w powietrzu kopuluje, a nawet śpi!
Na skutek tak wysokiej specjalizacji w locie, łapki jeżyka są bardzo słabo wykształcone. Na ziemi nie potrafi on chodzić, jedynie pełzać nieporadnie. Dzieje się tak, ponieważ w przeciwieństwie do większości ptaków, jerzyk nie ma przeciwstawnego palca w stopie, wszystkie skierowane są do przodu, co pomaga mu czepiać się ścian budynków.
Młode bardzo szybko rosną, po wyfrunięciu z gniazda mogą fruwać nawet 2-3 lata bez lądowania, dopiero później, gdy szukają miejsca na gniazdo, muszą choć na chwile uczepić się ściany. Lecz nawet wtedy jerzyki wyszukują dziurki tak umiejscowione, by mogły wlatywać do nich bezpośrednio z powietrza.
Na skutek tak wysokiej specjalizacji w locie, łapki jeżyka są bardzo słabo wykształcone. Na ziemi nie potrafi on chodzić, jedynie pełzać nieporadnie. Dzieje się tak, ponieważ w przeciwieństwie do większości ptaków, jerzyk nie ma przeciwstawnego palca w stopie, wszystkie skierowane są do przodu, co pomaga mu czepiać się ścian budynków.
Młode bardzo szybko rosną, po wyfrunięciu z gniazda mogą fruwać nawet 2-3 lata bez lądowania, dopiero później, gdy szukają miejsca na gniazdo, muszą choć na chwile uczepić się ściany. Lecz nawet wtedy jerzyki wyszukują dziurki tak umiejscowione, by mogły wlatywać do nich bezpośrednio z powietrza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz