sobota, 25 lipca 2009

Sztuka: Szrafirunek


Musisz szybko naszkicować wzór o kilku kolorach a do dyspozycji masz tylko długopis w jednym kolorze? Zawsze można zastosować zasady szrafirunku (zwanego również szrafowaniem), opracowane w XVII wieku by umożliwić dokładne odwzorowanie barw herbów rodowych w miedziorytach i w druku.

Powyższa propozycja zaprojektowana została przez Silvestra Petra Sancta oraz Marcusa Vulson de la Colombiere w 1638. Było wiele, wiele innych, ale z jakiegoś powodu tylko ta pozostała w powszechnym użyciu przez następne stulecia. Zasada jest prosta: pole w określonym kolorze zaznacza się w druku jednokolorowym za pomocą określonego deseniu, przykładowo kolor czerwony to kreski pionowe, niebieski poziome.

Dziwne nazwy widniejące nad kolorami to tradycyjne określenia barw herbu. Te siedem barw w tradycji heraldycznej zwie się przepięknie tynkturami. Tak naprawdę kolorów jest pięć, albowiem tynktury żółta i biała oznaczają metale, złoto i srebro.

Mnóstwo ciekawych rzeczy można dowiedzieć się na temat herbów w polskim internecie. Istnieje nawet specjalna gałąź wiedzy, zwana blazonowaniem, która jest niczym innym jak sztuką opisywania wyglądu herbu. Co wam mówią wyrażenia: figura zaszczytna, bordiura, spoinowanie? To tylko kilka z całego mnóstwa starodawnych określeń, które do dziś przetrwały jedynie jako tradycyjne terminy heraldyczne.

Stąd zacząć można podróż heraldyczną po polskiej Wikipedii
"Heraldyczna gramatyka" - o blazonowaniu na portalu Inne Oblicza Historii

Wikipedia o szrafirunku - wersja angielska, bardziej obszerna niż polska

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz