Gry: Zendo

W Zendo gra się za pomocą kilku kompletów pionków typu Icehouse.
Są to, jak widać obok, plastikowe piramidki w różnych kolorach i trzech rozmiarach.

Same pionki to zresztą osobna historia, dzięki ich różnorodności oraz możliwości ustawiania ich na sobie oraz chowania jednych w drugich dają duże pole do popisu w wymyślaniu nowych gier za pomocą kompletu.

Do Zendo potrzebne są:

-Co najmniej 4 komplety icehouse
-parzysta ilość kamyków czarnych,
-parzysta ilość kamyków białych,
-kilkanaście kamyków w innym kolorze.

Kamyki białe to kamyki na "tak". Czarne to kamyki na "nie". Inne, powiedzmy zielone, to kamyki pytania.

Reguły są nieco zawiłe, jednak po jednorazowym zrozumieniu od razu zapadają w pamięć i stają się zrozumiałe.

Jeden z graczy wybrany zostaje Mistrzem. Reszta to Uczniowie.

Mistrz zaczyna od wymyślenia Reguły, według której układa następnie dowolną ilość piramidek. Obok ustawia piramidki, które do Reguły nie pasują.

(Przykładowa prosta reguła: W konfiguracji musi być co najmniej jedna niebieska piramidka.
Przykładowa bardziej skomplikowana reguła: W konfiguracji dwie piramidki leżą, wskazując na trzecią piramidkę.
Bardzo skomplikowana, bo Negatywna reguła: Konfiguracja NIE jest zgodna z regułą, jeśli co najmniej jeden pionek leży. W każdym innym przypadku konfiguracja jest zgodna z Regułą.)

Mając przed sobą dwie konfigurację, jedną pasującą do Reguły wymyśloną przez Mistrza, drugą nie pasującą, Uczniowe mają za zadanie odgadnąć jaka jest Reguła. Odbywa się to w ten sposób:

Uczeń układa figury w konfigurację, która jego zdaniem pasuje do Reguły. Następnie ma do wyboru dwie opcje.

1.Może poprosić mistrza o oznaczenie konfiguracji jako pasującej do Reguły (wtedy Mistrz kłądzie przy konfiguracji ucznia biały kamyk) bądź nie pasującej do Reguły (kamyk czarny).

2.Może wezwać wszystkich uczniów do obstawienia konfiguracji jako pasującej lub nie pasującej do Reguły. W tym celu wszyscy Uczniowie wyciągają przed siebie zaciśnięte pięści, w których trzymają kamyk czarny lub biały, zależnie czy uważają że konfiguracja zgadza się z regułą, czy nie. Na 1-2-3 każdy otwiera dłoń i pokazuje co obstawił. Mistrz zaznacza kamykiem białym lub czarnym konfigurację, następnie Uczniów którzy obstawili prawidłowo nagradza kamykiem Pytania.

Dla Uczniów posiadających kamyk Pytania możliwa jest trzecia opcja podczas własnej tury.

3.Uczeń może wykorzystać kamyk pytania do głośnego odgadnięcia Reguły na podstawie już ułożonych konfiguracji.

Jeśli Reguła odgadnięta została prawidłowo, gracz wygrywa grę.

Jeśli Reguła podana przez Ucznia jest błędna, Mistrz musi to udowodnić, budując konfigurację zgodną z Regułą, lecz niezgodną z regułą podaną przez ucznia, lub odwrotnie: zgodną z regułą podaną przez ucznia, lecz niezgodną z prawidłową Regułą.

Gra jest bardzo ciekawa, za każdym razem dając inne wyniki, ćwiczy spostrzegawczość i umiejętność logicznego myślenia. Pozornie proste Reguły potrafią sprawić graczom wielką trudność. Niezbędna jest duża koncentracja i wytrwałość!

Minusem jest konieczność posiadania kosztownych i nie tak łatwo w naszym kraju dostępnych części Icehouse.

Ale czy na pewno?

Tak naprawdę wystarczy przecież duża ilość jakichkolwiek takich samych przedmiotów w różnych barwach. Co powiecie na klocki lego? Różne rozmiary, różne kolory, niektórzy mają ich całą furę.

Jeśli ktoś się uprze na piramidki, dostępne są wersje origami, do samodzielnego złożenia.

Te można ustawiać jedną na drugiej
Te zaś niezbyt

Oryginalnie gra posiada nomenklaturę wywodzącą się z buddyzmu. Konfiguracja to koan, zaś Reguła to "buddyjska jedność". Ja użyłem tu własnych nazw, mniej poetyckich, za to od razu zrozumiałych.

Na Wikipedii Zendo jest tak objaśnione, że można się spłakać. O wiele lepiej tłumaczy zasady wynalazca gry, Kory Heath, na swojej stronie.

Jeśli macie problem z wymyśleniem reguły, w internecie znajdziecie kilka list, jak również aplet java samodzielnie generujący przypadkową Regułę.